Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sərahətən — ə. açıq surətdə, çox aydın, açıqdan açığa … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aləm-aşkar — sif. və zərf <ər. aləm və fars. aşkar> Apaydın, açıqdan açığa, hamıya məlum olan; hamının gözü qabağında olan. Nə olur danmaqdan, daldalanmaqdan; Düşkününəm aləm aşikar sənin. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşkara — sif. və zərf Açıqdan açığa, açıq aydın. <Divanbəyi:> Mənim mahalımın ortasında aşkara quldurluq quru nağıldır? M. F. A.. <Səlimnaz xanım:> Sən bu gün aşkara dava axtarırsan. N. V.. Aşkara çıxarmaq – meydana çıxarmaq, üzə çıxarmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolamaq — f. 1. Sarımaq, sarıqlamaq. Dolağı ayağına doladı, çəkməsini geydi. – <Durna:> Çay başından gəlirkən saçlarımı əllərinə doladı, kəndin içindən sürüdü. C. C.. 2. məc. dan. Tapşırmaq, üzərinə yükləmək, həvalə etmək, öhdəsinə qoymaq. Bu işi hər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
itaətsizlik — is. İtaət etməmə, boyun əyməmə, tabe olmama, sözə qulaq asmama; hörmətsizlik, intizamsızlıq. Qızının belə itaətsizliyi İmamverdiyə artıq dərəcədə təsir etmişdi. S. S. A.. Min ilin əzilmiş rəncbəri sanki qəbirdən qalxıb mülkədarla vuruşur, əlinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəvazişkar — <fars.> bax nəvazişli 1 ci mənada. Nəvazişkar ana. – Nizami gülümsəyərək nəvazişkar bir surətdə vəliəhdə yanaşıb: – Özünü şaşırma, – dedi. M. S. O.. Tahir Lətifənin nəvazişkar cavabından ürəklənərək elə bil açıqdan açığa ona təşəkkür etmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sofist — <yun. sophistes> 1. Eramızdan əvvəl V IV əsrlərdə: əsas diqqəti etika, siyasət, idrak nəzəriyyəsi məsələlərinə verən və öz fikirlərini məntiqi dəlillərlə sübut etməkdə ad qazanmış fəlsəfi məktəbin nümayəndəsi olan qədim yunan filosofu. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərih — sif. <ər.> 1. Açıqdan açığa, aydınca. 2. Şəksiz şübhəsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbiətcə — z. Təbiətinə görə, xasiyyətinə görə; xasiyyətcə; təbiətən. Mehriban açıqdan açığa görürdü ki, Səlim əxlaq və təbiətcə ətrafında gəzib dolaşan, evinə qonaq gələn <kişilərin> heç birinə bənzəməyir. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təqlid — is. <ər.> 1. Başqasının hərəkətini, danışıq tərzini və s. ni eynilə təkrar etmə, özünü ona oxşatmağa çalışma; yamsılama. Təqlid etmək – başqasının hərəkətlərini, danışıq tərzini və s. xüsusiyyətlərini təkrar etmək, özünü ona oxşatmağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
